Kiedy dzieci są bardzo małe, nie są w stanie odróżnić krzyków od uczucia. W praktyce nie rozumieją, że jeśli rodzice podnoszą głos razem z nimi, nie oznacza to, że ich nie kochają, ale mogą być zestresowani lub obwiniają ich za złe zachowanie. Nieznajomość różnicy może wywołać silne uczucie niepokoju i stresu.
W rzeczywistości naukowcy uważają, że zmiany w strukturze mózgu są spowodowane nadmiernym uwalnianiem kortyzolu, hormonu stresu, w pierwszych latach życia.
To ciekawe, ale dzieci i młodzież, które dorastały w środowisku, w którym krzyki są chlebem powszednim, są również dwa razy bardziej narażone na nieprawidłową aktywność elektryczną mózgu. W niektórych przypadkach aktywność ta została nawet porównana do aktywności osób cierpiących na epilepsję.
Jak przestać krzyczeć do swoje dzieci?
– Załóżmy, że krzyk jest synonimem utraty kontroli. Krzyki nie są strategią edukacyjną ani dyscypliną, ale znakiem, że sytuacja wymknęła się spod kontroli. Jeśli zdajesz sobie sprawę z tej różnicy, będziesz w stanie lepiej poradzić sobie z sytuacją.
– Dowiedz się, jakie są sytuacje, w których krzyczysz więcej. Naukowcy odkryli, że rodzice często krzyczą o pewnej porze dnia, na przykład podczas śniadania, przed pójściem do szkoły lub wieczorem. Zlokalizowanie tego schematu pozwoli ci odkryć podstawową przyczynę twojego zachowania, które zazwyczaj jest pośpiechem, stresem lub zmęczeniem.
– Czasami frustracja wynika z różnicy między oczekiwaniami a rzeczywistością. Możliwe, że jesteś sfrustrowany, ponieważ oczekujesz, że na przykład twój syn wykonał zadania sam, a tak się nie stało. Dlatego czasami wygodnie jest pamiętać, że jest tylko dzieckiem i nie robi rzeczy na złość przeciwko tobie, ale nadal musi dojrzeć.
Wpływ krzyku na rozwój mózgu
Krzyk ma następujący wpływ na rozwój mózgu:
– Krzyk powoduje neurokognitywne zmiany w mózgu u ludzi.
– Krzyk powoduje neuropsychologiczne zmiany w mózgu u ludzi.
Następujące zmiany neurokognitywne w mózgu występują w wyniku krzyku:
– Narażenie na krzyki i słowne obelgi wiąże się ze zwiększoną objętością istoty szarej w górnym zakręcie skroniowym.
– Krzyk wpływa na czołowy obszar mózgu u młodych dorosłych, co powoduje zmienione funkcjonowanie wykonawcze i rozwój języka.
– Krzyk powoduje zmniejszenie anizotropii frakcyjnej w dokładnym obszarze powięzi mózgu.
– Krzyk powoduje upośledzenie rozwoju kory skojarzeń słuchowych, a tym samym pogorszenie zdolności przetwarzania języka u osób.
– Krzyk powoduje znaczące zmiany w integralności ścieżek nerwowych w ludzkim mózgu, które negatywnie wpływają na przetwarzanie języka i rozwój mowy .
– Krzyk zwiększa aktywność obszaru ciała migdałowatego w mózgu, który jest odpowiedzialny za reakcje emocjonalne.
– Krzyk zwiększa uwalnianie hormonów związanych ze stresem i neuroprzekaźników w mózgu.
– Krzyk zwiększa napięcie mięśniowe, gdy mózg sygnalizuje układowi limbicznemu reakcję walki / ucieczki.
Badania naukowe wykazały również zmiany neurokognitywne w mózgu w wyniku krzyku. Obszary drogi istoty białej w mózgu ulegają znacznym zmianom z powodu negatywnego efektu krzyku. Wyniki badania ujawniły zmiany w lewym hipokampie, górnym zakręcie skroniowym i powięziu łukowatym.
Kolejni badacze empirycznie potwierdzili zmiany neurokognitywne w rozwoju mózgu z powodu słownych obelg, krzyków i krzyków. Krzyk jako szereg rozwijających się problemów psychologicznych związanych zarówno z jawnymi, jak i ukrytymi zachowaniami był badany przez wielu badaczy. Psychopatologia w ludzkim zachowaniu jako funkcja zmian w strukturze ludzkiego mózgu była zalecana przez wielu badaczy.
