Istnieje wiele rodzajów autyzmu, mogą to być lekkie zaburzenia nieutrudniające codziennej egzystencji oraz takie, które uniemożliwiają samodzielne funkcjonowanie. Z tego powodu naukowcy stworzyli podział na autyzm niskofunkcjonujący oraz wysokofunkcjonujący. W artykule przedstawiamy cechy charakterystyczne, objawy oraz sposoby leczenie tej drugiej odmiany.
Autyzm wysokofunkcjonujący – najważniejsze informacje
Najprościej rzecz ujmując, jest to całościowe zaburzenie rozwoju, które objawia się problemami w komunikacji oraz trudnościami w nawiązywaniu trwałych relacji z innymi ludźmi. Należy zaznaczyć, że osoby borykające się z tym problemem nie mają zaburzeń intelektualnych i pod tym względem dorównują innym ludziom.
Ponadto, część z nich wykazuje bardzo wysoki iloraz inteligencji, przez co są uważani za wybitnych. Warto tu przytoczyć nazwiska takich sław jak Bill Gates oraz Elon Musk.
Brak zaburzeń intelektualnych sprawa, że osoby z autyzmem wysokofunkcjonującym są wstanie radzić sobie w codziennym życiu. Pomimo trudności interpersonalnych wiele osób zmagających się z opisywanym zaburzeniem jest w stanie nawiązywać bliskie relacje, zakładać rodziny lub pracować w dużej grupie ludzi. Muszą się jednak liczyć z wieloma trudnościami, takimi jak dyskomfort w czasie przebywanie wśród nieznajomych, a nie niektórych przypadkach brak zdolności do odczuwania empatii.
Objawy autyzmu wysokofunkcjonującego
Pierwsze objawy opisywanego zaburzenia pojawiają się jeszcze przed ukończeniem 3 roku życia. Ich stopień nasilenia bywa różny, ale uznaje się, że mogą dotyczyć takich sfer jak komunikacja, interakcje społeczne oraz stereotypowe postępowanie. Do najczęstszych objawów autyzmu wysokofunkcjonującego należą:
- brak radości na widok bliskich osób,
- niemożność wchodzenia w interakcje z rówieśnikami,
- obojętność na obcych ludzi,
- brak odpowiedzi na zadawane pytania,
- trudność w okazywaniu potrzeb i emocji,
- traktowanie wszystkich wypowiedzi dosłownie,
- nadwrażliwość sensoryczna, np. na dźwięki,
- trudności z akceptowaniem zmian,
- nerwowe reakcje na nierutynowe zajścia w ciągu dnia.
Autyzm wysokofunkcjonujący – leczenie
Jak wspomniano powyżej, osoby z autyzmem wysokofunkcjonującym bardzo często prowadzą normalne życie. Aby to osiągnąć już od najwcześniejszych lat życia powinny uczęszczać na odpowiednie terapie zajęciowe. Przykładem takich zajęć jest integracja sensoryczna zapewniająca dzieciom kontrolowane dawki doznań sensorycznych.
Ponadto, wielu rodziców dzieci z opisywanymi zanurzeniami posyła je na TUS, czyli na Trening Umiejętności Społecznych. Są to zajęcia grupowe uczące umiejętności społecznych, które są niezbędne w codziennym życiu.
