Psychologia

Komu grozi wypalenie zawodowe?

Pisząc artykuł o wypaleniu zawodowym, nie mogę nie poruszyć ważnego zjawiska jakim jest stres w naszym życiu. Jedno i drugie mają wiele ze sobą wspólnego. Myślę, że nie raz usłyszałeś/aś od kogoś z rodziny czy znajomych, że „jest wypalony zawodowo”, może nawet sam/a zastanawiasz się, czy ten problem może Ciebie dotyczyć. Zapraszam zatem do zapoznania się z artykułem.

Czym jest wypalenie zawodowe?

Zanim przejdę do samego pojęcia wypalenia zawodowego, zacznę od stresu. W ogólnym ujęciu stres jest to niespecyficzna reakcja organizmu na działanie szkodliwych bodźców, które nazywane są stresorami. Wśród stresorów wyróżnia się między innymi pracę zawodową, w związku z czym pojawiło się pojęcie stresu zawodowego.

Wypalenie zawodowe jest zjawiskiem rozpatrywanym wielopłaszczyznowo, dotyka zarówno sferę fizyczną, emocjonalną oraz psychiczną. Nie ma jednoznacznej definicji wypalenia zawodowego, pojęcie to powstało w Stanach Zjednoczonych w latach 70-tych XX w. i oznacza w języku potocznym „jestem wyczerpany (wypalony). Nie jestem w stanie nic więcej zrobić”. 

Jakie są objawy wypalenia zawodowego?

Główną cechą wypalenia zawodowego jest ogólne, silne wyczerpanie.

W sferze fizycznej objawia się:

  • osłabieniem;
  • przewlekłym zmęczeniem;
  • zaburzeniami snu;
  • bólem pleców;
  • zaburzeniami apetytu (nadmiar lub brak apetytu);
  • brakiem energii;
  • wahaniami wagi ciała.

W sferze emocjonalnej obawia się jako:

  • pobudzenie, nerwowość;
  • poczucie osamotnienia;
  • poczucie bezsilności;
  • poczucie pustki;
  • poczucie rozpaczy;
  • stany lękowe.

W sferze psychicznej obserwujemy:

  • obniżenie poczucia własnej wartości;
  • negatywne podejście do pracy;
  • zachowania agresywne;
  • negatywne myśli o sobie oraz innych;
  • wycofywanie się z życia społecznego;
  • zaniedbywanie innych obowiązków, niezwiązanych z pracą;
  • utrata przyjemności.

Komu grozi wypalenie zawodowe?

Pierwsze badania dotyczące wypalenia zawodowego zostały przeprowadzone w 1974 r. przez Herberta Freudenberga. Obserwował on grupę pracowników, którzy zajmowali się pomocą w ośrodku leczenia osób uzależnionych od narkotyków. Z biegiem czasu badacz zaobserwował, że personel był coraz bardziej obciążony w związku z pomaganiem i wykonywaniem związanych z tym obowiązków. Tracili motywację i chęć pracy. Sytuacja ta postępowała aż do całkowitego wyczerpania energii, czyli do wypalenia.

Te badania zwróciły uwagę na występowanie ryzyka wypalenia zawodowego wśród grup pracowników, których obowiązkiem jest pomaganie innym – czyli lekarze, pielęgniarki, strażacy, ratownicy, wolontariusze, terapeuci. 

Nie oznacza to jednak, że osoby pracujące w innych obszarach nie może dotknąć wypalenie zawodowe – wręcz przeciwnie, zjawisko to pojawia się coraz częściej, w różnych grupach zawodowych.

Często do wypalenia zawodowego dochodzi w przypadku silnego i długotrwałego obciążenia psychicznego oraz stresu, którego doświadcza dana osoba w miejscu pracy.

Gdzie szukać wsparcia? 

Jeżeli zauważasz u siebie objawy, które poruszyłam wyżej w artykule, wiążesz je z wykonywaną pracą, nie bój się poprosić o pomoc. Ważną rolę odgrywa wsparcie rodziny i przyjaciół, a kiedy to nie jest wystarczające, warto zgłosić się do psychoterapeuty online. 

W trakcie spotkania specjalista pomoże Ci znaleźć źródła Twoich problemów, pomoże znaleźć możliwe rozwiązania problemów, odzyskać równowagę psychiczną. Zadecyduje również, czy nie warto udać się  na konsultację do lekarza psychiatry.

Polecamy