„Nieśmiały” to przymiotnik, za pomocą którego określa się człowieka niepotrafiącego poradzić sobie w kontaktach z innymi ludźmi, szczególnie przebywając w dużej grupie.
Wbrew pozorom osoby nieśmiałe wcale nie zaliczają się do grona introwertyków stroniących od kontaktów towarzyskich, gdyż takowe nie są im potrzebne do szczęścia. Po prostu tłum ich przytłacza do tego stopnia, że nie są w stanie w prawidłowy sposób wyrazić siebie.
Nieśmiałość nieśmiałości nierówna
Lekka nieśmiałość zwłaszcza w nowych sytuacjach czy spotkaniach z zupełnie obcymi ludźmi nie jest niczym dziwnym. Zwykle mija po oswojeniu się z okolicznościami, w których się znaleźliśmy.
Problem zaczyna się, gdy brak pewności siebie zaczyna nas blokować i nie możemy sobie z nią samodzielnie poradzić, przez co założone wcześniej cele odchodzą wniwecz. Istnieje także skrajna odmiana nieśmiałości zwana przez psychologów fobią społeczną, która utrudnia ludziom normalne funkcjonowanie i wymaga pilnej pomocy specjalisty. Należy również pamiętać, że choć tej cechy nie powinno się bagatelizować, nie jest ona przywarą, więc nie może być powodem do wstydu czy wyśmiewania.
Główne przyczyny nieśmiałości
Choć naukowcy nie są w stu procentach pewni, co wywołuje nieśmiałość, zgadzają się z teorią, że ogromny wpływ na powstanie tej cechy mają czynniki genetyczne, gdyż zwykle jedno z rodziców nieśmiałego dziecka również jest nieśmiałe.
Trudno jednak stwierdzić, czy ta skłonność jest dziedziczona, czy przekazywana na etapie wychowania. Zazwyczaj do jej ujawnienia dochodzi na skutek przykrych życiowych doświadczeń tj. wyszydzenia, nieustannego blokowania przed wyrażeniem własnej opinii czy porównywania ze śmielszą osobą.
Leczenie nieśmiałości
Nieśmiałość nie jest chorobą, więc jeśli występuje w umiarkowanym natężeniu i nie wywołuje poważnych problemów w życiu codziennym, nie zaleca się podejmowania terapii. Osoby chcące walczyć ze swoimi ograniczeniami, mogą skorzystać z pomocy psychologa, który podpowie, jak pracować nad sobą, by osiągnąć sukces. Warto w tym celu zastosować metodę trzech kroków, czyli:
- zrozumienie swojej nieśmiałości,
- oswojenie lęków,
- działanie w celu budowania własnej wartości.
W skrajnych przypadkach konieczne może okazać się wdrożenie intensywnej psychoterapii lub farmakoterapii. W procesie leczenia duże znaczenie ma wsparcie, które pacjent otrzymuje od bliskich.
